Waarom is de mens geschapen?

Nu we steeds meer begrip krijgen van de essentie van liefde en bewustzijn, van materie, ruimte en tijd kunnen we ons de vraag stellen: “Waarom heeft God de mens geschapen in de tijdruimte zoals we dat met elkaar beleven?”
In de bijbel staat dat God de mens schiep naar Zijn beeld en gelijkenis. God blies de mens de levensadem in zijn neus. De mens is geschapen als een kleine god. Deze kleine god mag opgroeien in relatie en verbinding met God tot een grote god. Groeit de mens in dit proces van God af dan wordt de mens een af-god. Alles en iedereen die de mens van de enige en ware God afhoudt, is een afgod. De grootste afgod is de mens die zichzelf tot god verheft. Om te groeien tot geestelijke volwassenheid werd de aarde aan de mens gegeven als leerschool.
God gaf de mens het beheer van de aarde. Hij gaf de mens het gezag over de dieren en vogels en over de vissen van de zee. We hebben al eerder gezien dat deze naamgeving een scheppend proces was.
De volgende opdracht van God was om vruchtbaar te zijn en de aarde te vervullen. God zei: “Weest vruchtbaar en wordt talrijk”. Wij denken dan vaak in aantallen, maar ik denk dat God iets anders bedoelde met vruchtbaarheid. De hele bijbel gaat ten diepste over een geestelijke werkelijkheid. Vruchtbaarheid van de mens heeft te maken met synergie. Synergie is de vermenigvuldiging van liefde tussen twee of meer geesten die elkaar beminnen in ware liefde. Synergie is de kracht die zelfs de Liefde van God doet toenemen. Want als de mens vruchtbaar kan zijn is zij dat omdat God dat ook is. En vruchtbaarheid heeft te maken met vermeerdering, met vermenigvuldiging. Hoe kan God zichzelf vermenigvuldigen als Hij al alles is?
Dat is een geheimenis wat Hij blijkbaar wil delen met de mens.
De mens is geschapen om in synergie te leven met God. Om tot een scheppende kracht in de kosmos te zijn.
Jij en ik zijn geschapen om iets toe te voegen aan Gods Liefde. Om te creëren. Om te scheppen uit het niets zoals God dat continu doet.
De mens is dan ook niet geschapen zoals de rest van de schepping. Nee, de mens is gevormd uit klei en tot leven geblazen door de levensadem van God zelf. De mens is verwekt uit Liefde en bestemd om te delen in de hoogste vorm van Liefde en gemeenschap met God. De bijbel beschrijft dat de mens een hogere bestemming dan de engelen heeft. Daarom moet de mens ook door een diepere weg. Deze diepe weg die de mensheid, die jij en ik gaan, maakt deel uit van het Masterplan. Dit Masterplan is het plan wat God met de mensheid heeft om hen, jou en mij, te vormen tot Zijn goddelijke Partner. Dat is een proces waarin jij en ik volledig met ons bewustzijn bij betrokken worden. Wij bepalen mede richting in de uitvoering van dit plan. God heeft ervoor gekozen jou en mij daarbij te betrekken en te laten groeien in verantwoordelijkheid. Jij en ik hebben de mogelijkheid om keuzes te maken met onze wil en God respecteert die keuze. Het is net als bij een navigatiesysteem. Als je een verkeerde afslag maakt gaat het navigatiesysteem de route herberekenen. God is continu bezig de route te herberekenen na onze keuzes, maar laat ons nooit in de steek. Ook krijgen we regelmatig de mededeling: ‘Indien mogelijk; keer om’. God neemt echter nooit zelf het stuur in handen. Wij bepalen met onze wil de richting van ons leven. Wij kunnen kiezen het navigatiesysteem, de stem van de Heilige Geest, te volgen of niet. Op onze levensweg mogen we zelf kiezen langs welke route we willen rijden of met welk vervoermiddel. Er zijn veel keuzemogelijkheden en er zijn veel alternatieve routes. Maar het doel blijft steeds hetzelfde: Groeien in een liefdesrelatie en eenwording met God. In die eenwording geven we nooit onze persoonlijkheid op. Onze persoonlijkheid is juist het kostbaarste bezit wat we van God hebben gekregen. God houdt van onze persoonlijkheid zoals een bruidegom zijn bruid bemind. Het is juist de bedoeling dat onze persoonlijkheid tot bloei komt en steeds meer de liefde van God gaat uitstralen vanuit onze eigen authenticiteit.
Naast onze eigen persoonlijke authenticiteit maken we ook deel uit van een groep en cultuur met een eigen groepspersoonlijkheid. Wij zijn dan ook niet in ons eentje de Bruid van God maar samen met onze medemens vormen we uiteindelijk de Bruid van God, waarbij we onze eigen persoonlijkheid behouden. We vormen een eenheid met elkaar vanuit liefdesgemeenschap. Liefde is de lijm waarmee we met elkaar verbonden zijn en samen, zowel individueel als in een groep, in verbondenheid met God leven.